'Groente en fruit, daar zit toekomst in'

Op een zonnige zomerdag in juli ’73 begon Pieter bij RBT Breda (voorloper distributiecentrum Breda – red.): “Als 16-jarige kreeg ik hier een vakantiebaantje. 10 minuten fietsen vanuit Princenhage (wijk in Breda – red.) en ik was op mijn werk. Aangezien het leren er bij mij niet zo in zat vroeg ik toen direct of ik in vaste dienst kon komen. En dat gebeurde in november ’73. In het begin was ik een manusje-van-alles: ik ruimde de doordraai op, zocht fust uit en repareerde het. Het was een heel andere tijd, de telers kwamen nog met paard en wagen binnen, en met handkarren.”

Keurmeester in de proeftuin
Pieter vond het geweldig toen hij in 1978 gevraagd werd als keurmeester: “Daarvoor benaderd worden was heel wat in die tijd! Dus die kans greep ik met beide handen aan. Ik begon toen in de groentekavels bij de ronde tomaten, meer soorten had je niet. De opleiding tot keurmeester duurde een jaar: je leerde over de kwaliteit van de producten, groottes, maatsorteringen, verschillende soorten. We hadden ook een proeftuin waar we nieuwe rassen teelden voor de telers. Je had toen nog klasse 1, 2 en 3. Klasse 1 was een goede kwaliteit, klasse 2 was een tweede klasse kwaliteit en klasse 3 was fabriekskwaliteit. Later kwamen daar veel meer sorteringen bij: 1 super, 1.1, 1.2 en 1.3. En klasse 2, 2.2 en 3.

Opkomst nieuwe producten
“We werkten met blokhoofden: dan was je verantwoordelijk voor een bepaald blok. Ik was dat toen voor aardbeien, asperges en witlof; de grote blokken. En wat kleine producten die toen voor het eerst opkwamen zoals venkel, Chinese kool en bleekselderij. Bij de nieuwe producten kreeg je een lijst met kwaliteitseisen, zodat je wist waar je op moest letten qua klasse, kwaliteit, vorm, en de juiste maatsortering. Die lijst werd samengesteld door een commissie onder leiding van een hoofdcontroleur.”

“De afstemming met de telers geeft me veel energie. Je moet hen goede én slechte berichten kunnen brengen. Vroeger hadden we een keurtafel en dan kwam je direct in contact met de teler die naast je stond. Nu moet je alles via de telefoon overbrengen. En de producten die af-tuin gaan, worden gecontroleerd door onze regiocontroleurs. Er zijn ook minder telers, want de bedrijven zijn groter geworden. Als je vroeger met een palletje of 4/5 aardbeien aankwam dan was je een heel grote teler. En nu komen ze gerust aan met 1 of 2 vrachtwagens.”

Van Breda naar Barendrecht en terug
In 1996 ontstond The Greenery en moest Pieter opnieuw solliciteren op zijn functie. Pieter werkte vervolgens tot en met 2001 in Breda: “Daarna ging ik naar Barendrecht waar ik 21 jaar bleef. En vorig jaar kwam ik terug naar Breda omdat ze mensen nodig hadden.” De wekker staat dagelijks om 4.30 uur voor deze vroege vogel: “Om 6.00 uur begin ik en als het in de zomer heel druk is om 5.30 uur. Dat is zéker vroeg, maar ik heb inmiddels een ingebouwd klokje. ’s Morgens komen de aardbeien, rode bessen en bramen binnen, asperges zijn er nu niet. We controleren op kwaliteit en maat, en ook op kwaliteitsspecificaties van de verschillende supermarkten. Tussen 8.00 uur en 8.30 uur zijn we klaar met keuren en kan ik de aanwezige voorraad controleren. Daarna help ik bij Kleinpak als lijncontroleur. Dan sta ik als extra man aan de lijn om bijvoorbeeld de aardbeien te controleren. Dan heb je de hele dag ‘mooi werk’, en rond 14.30 uur ga ik naar huis.”

Pieter is nu 66 jaar en werkt nog ruim een halfjaar bij The Greenery: “Ja, dan stopt mijn werk hier; dat is toch best snel gegaan! Ik denk niet dat ik het werk ga missen, maar de collega’s des te meer. Begrijp me niet verkeerd, ik heb het werk altijd met veel plezier gedaan. Want, groente en fruit daar zit altijd toekomst in. En ik hoop zeker nog mijn steentje bij te dragen tot mijn allerlaatste dag. Maar ook privé zit ik niet stil: ik zorg voor mijn invalide vrouw en doe het huishouden, de boodschappen en het koken. Daar houd ik van: lekker een beetje improviseren in de keuken. Samen met mijn vrouw doe ik zoveel mogelijk leuke dingen; volgend jaar hopen we een cruise te maken naar Noorwegen.”

Ook heeft Pieter zelf nog verschillende hobby’s: “Ik houd van fietsen, en wandelen met de hond. Lekker bewegen en van de natuur genieten. Ook spaar ik van alles: munten, postzegels, en ansichtkaarten van Breda en omgeving, waaronder Princenhage, Prinsenbeek, en ’t Ginneken. Daarvoor ga ik vaak naar verzamelaarsbeurzen om een beetje te snuffelen. Ik denk écht dat ik straks tijd te kort kom. Maar, als ik met pensioen ben en ze hebben mensen nodig, dan wil ik best bijspringen en gaat de wekker gewoon weer als vanouds om 4.30 uur.”

Bron: